Na 2 jaar blogstilte kon ik de drang niet meer bedwingen, en blog ik opnieuw.
Deze keer in het Engels op www.bartvermijlen.com.
Wat mag je daar verwachten?
Vanaf nu dus welkom op www.bartvermijlen.com!
Op een fijne doch onderbouwde manier schetsen ze perfect wat vandaag (en waarschijnlijk morgen nog meer) uiterst relevant is als het aankomt op reclame.
Ze openen als volgt:
This book is for everyone who wants to move into the digital era of awesomeness. You watch TV, you read magazines, but you hang out onine. In Digital Media the consumer becomes a user. And that is where advertising ends to be just advertising. Now the solution can be a real advantage to the people. And through tis, it is much easier to create a relationship betwoon a brand and the people.
Het geheel samenvatten is ronduit belachelijk, maar ik licht er graag 1 concept uit, namelijk hun visie op geïntegreerde campagnes.
Ze gaan uit van 3 types geïntegreerde campagnes:
– De adaptieve campagne
– De geïntegreerde campagne
– De geïntegreerde campagne met een evenementieel karakter
Van adaptieve campagnes kan je spreken wanneer een idee slechts voor 1 medium (bvb. TV) wordt uitgedacht. Vervolgens wordt dit idee klakkeloos overgenomen voor ander media-uitingen. Op zich is dit wel geïntegreerd, maar het resultaat is mager.
Vervolgens definiëren ze een betere vorm van geïntegreerde campagnes als campagnes waar het idee wordt uitgedacht in functie van verschillende media. Beter als adaptieve dus.
De meest kick-ass vorm van campagne ten slotte is voor hen de geïntegreerde campagne met evenementieel karakter, waar het geïntegreerde idee inherent nieuwswaarde bevat. Voorbeelden die ze aanhalen: Coke Zero campagne van CP+B, Whopper Freakout, Best Job in the World.
Dichter bij huis kan je ook een aantal campagnes onder deze noemer brengen: Baby Olifant (uiteraard), Eternal Moonwalk,…
Op zich geen nieuw concept. Oude wijn in nieuwe zakken. Het is een parafrase van het “Aan de toog”-concept. Reclame is enkel de moeite waard als mensen het aan hun vrienden aan de toog vertellen. En wederom een bevestiging van Bourdieu.
Lees het volledige ding op http://www.ohmygodwhathappened.com/.
Uiteraard hangt er iets aan vast. Eerst tweeten, en vervolgens pas lezen.
Steve Jobs stelde vorige week iPhone OS4.0 voor in zijn alom gekende “zwarte-trui-gepropt-in-80s-jeans-stijl”.
Belangrijkste vernieuwing: vanaf nu is “multitasking” een feit. Met andere woorden, gebruikers kunnen eindelijk verschillende applicaties in de achtergrond laten lopen, en moeiteloos van de ene naar de andere switchen.
Andere nieuwigheden zijn o.a. multiple exchange accounts, iBooks voor iPhone, applicaties in mappen zetten,… Kers op de taart bleek echter iAd te zijn.
Bekijk de volledige iPhone OS 4.0 presentatie voor alle details (aanrader).
Ik was blij verrast met het vernuft achter iAd. Dit nieuwe advertentieplatform is een antwoord op de vaak crappy advertenties die in applicaties zitten. Als je hierop klikte, sloot de app en opent een nieuw venster in Safari. Je was dus volledig de draad kwijt, en moest achteraf terug naar de oorspronkelijke app om de verder te gaan waar je begonnen was. Niet leuk met andere woorden.
iAd laat toe om vanuit de applicatie waarin je zit een nieuwe “gesponsorde” applicatie te openen, waar tekst, video, maps,… kunnen gebruikt worden. Het gaat dus verder als de klassieke banner, en levert de gebruiker een “branded” applicatie die vooral gericht is op “ervaring”. “Emotion + Interactivity”, aldus Steve Jobs.
Een stukje uit de keynote over iAd:
Apple vindt op zich niets nieuws uit. Er bestaan al gelijkaardige advertentievormen. De “rode knop” die de Vlaamse digitale televisiekijker kan gebruiken is er zo een bijvoorbeeld. De Facebook ads die verwijzen naar een Facebook applicatie vertonen ook enkele gelijkenissen. Toch munt Apple wederom uit in enkele “trap-open-deuren-in” marketing wijsheden.
“Content is King”: iAd laat toe om hoogwaardige content te publiceren. Video, games,…
“Conversion is King”: Vanuit iAds kunnen ander apps aangeboden/verkocht worden, kunnen formulieren ingevuld worden, producten besteld worden,… of kan eenvoudig de gebruiker een ervaring meegegeven worden.
“Segmentation is King”: los van de meetmogelijkheden binnen deze apps, lijkt het erop dat je nauwkeurig kan kiezen op welk segment van gebruikers/applicaties je iAds laat verschijnen op basis van zoekwoorden, locatie,… Het AdWords denken van Google met andere woorden.
“Push vs. Pull”: er wordt een originele mix gemaakt tussen push en pull media. Op zich wordt de iAd gepusht naar de gebruiker, maar vanaf het moment dat hij erin zit, wordt hij heel vlot door de applicatie geleid (pull) ten opzichte van de klassieke advertentie.
“Make Content Worth Sharing”: iAd applicaties kunnen eenvoudig doorgestuurd worden, vrienden kunnen uitgenodigd worden voor spelletjes,… iAds zijn bij uitstek gemaakt om te delen. Een advertentie die letterlijk gemaakt is om te delen. +1 voor Apple.
“What is in it for me?”: Vanuit het standpunt van de gebruiker krijgt hij enkel iAds die samenhangen met de context van de applicatie waar hij/zij op dat moment inzit. De gebruiker krijgt idealiter enkel relevante informatie.
“Keep it simple, Stupid!”: iAds kunnen ontwikkeld worden in HTML5. De ontwikkelingskosten liggen dus vrij laag, en iAds zijn daardoor eenvoudig om op de rails te zetten. Langs de kant van de gebruiker is het gebruik van iAds vanzelfsprekend bijzonder eenvoudig en rechtlijnig.
Het lijkt er dus op dat Apple met iAd de juiste puzzelstukken heeft samengelegd om een succesvol advertentieplatform in de markt te zetten. Inkomsten zullen 60/40 verdeeld worden, en de iAds worden gehost en verspreid worden door Apple zelf. Beperkte mogelijkheden om te segmenteren en doelgericht te adverteren kunnen eventueel nog roet in het eten gooien, maar laat ons daar even niet vanuit gaan.
Lees ook:
Het concept is eenvoudig: een vrije zaterdag, 100 geeks/techies/tweeps, en een overvloed aan MacBooks. Meer heeft een barcamp niet nodig. De tweede Antwerpse editie op 6 maart was wat mij betreft een schot in de roos. Geen gebrek aan lekkere koffie, smaakvolle – met liefde gemaakte – broodjes, en koffiekoeken. Ondergetekende hield het bij een presentatie over Pierre Bourdieu en sociale media.
Eerst en vooral was daar de presentatie van @alaingeenrits over presentatietechnieken. Zeer leuk begin van de dag, wetende dat net deze presentatie zonder de obligate powerpoint/keynote werd gegeven. Het concept Neurological Levels van Robert Dilts werd aangehaald om het belang van rituelen nog maar eens aan te tonen (of waarom voetballers steeds dezelfde schoen eerst aandoen).
Vervolgens een uiteenzetting van @nilsgeylen over het concept van waardebepaling achteraf. Het feit dat de focus hier vooral ligt op het praten met de klant, kon ik alleen maar beamen.
@pekesenertjes gebruikte dan weer de kunstgeschiedenis om aan te tonen dat traditionele media moeten afstappen van de illusie om met breaking news te komen, aangezien ze toch op snelheid (en kwaliteit?) geklopt worden door online media. Zeer relevante discussie achteraf ook (in het licht van de actualiteit), gezien de recente trend dat overheden openbaarrechterlijke omroepen terugfluiten wat betreft hun online strategie.
Het betoog van @pietr ging een beetje aan mij voorbij (veiligheid van creditcard gegevens, en hoe Norton je hiertegen kan beschermen). Het leverde echter wel de beste grap van de dag op. Q: “Waarom zijn er dan nog geen virussen voor Linux die creditcardgegevens onderscheppen?” A: “Omdat mensen die daarop werken te weinig verdienen”. Lachen, gieren, brullen.
@sasvangent gaf een verhelderende presentatie over omgaan met Hollanders. U leest het juist: niet Nederlanders, maar Hollanders. Er blijkt zelfs een boek over te bestaan.
Ook @janseurinck gebruikte geschiedenis om deze keer het fenomeen piraterij te kaderen. Een fijn betoog dat meer neigde naar de Franse “droit d’auteur”-visie dan het angelsaksische copyright principe. Of aandacht voor het vermelden van de auteur echter zaligmakend is voor de huidige “neen ik betaal geen geld voor muziek”-generatie, laat ik in het midden.
Verrassing van de dag was voor mij Johan Ronsse (ex-@wolfr) over SASS en Compass als alternatief voor uit de kluiten gewassen CSS-files. Het principe is mooi: door middel van een pseudo programmeertaal kan je CSS bestanden tot een minimum herleiden, en het onderhoud ervan minimaliseren.
Afsluiters waren respectievelijk @netlash en @pietel, die (mits wat interpretatie) dezelfde conclusie maakten als ik: “build it and they will come” geldt niet voor online communicatie. Internet is geen medium, dat bij op het schap kan gezet worden bij de klassieke above en below media. Online moet zoals elke vorm van communicatie vertrekken uit een goed idee, en mag vooral geen doel op zich zijn dat eventuele middelen moet heiligen.
Goede emailmarketing wordt in deze tijden van sociale media, viral marketing en andere exotische buzzwords al eens vaker uit het oog verloren door marketeers. Websites moeten een community luik hebben, interactie aanbieden, integreren met Facebook connect en nog veel meer van dat lekkers.
Ook in de culturele sector laat deze trend zich voelen. Maar net zo goed voor deze “zachte” sector geldt dat de e-mail nieuwsbrief een niet te verwaarlozen bindmiddel is tussen de verschillende elementen van een online mediamix.
Sinds het doorbreken van emailmarketing maken cultuurhuizen dan ook gretig gebruik van de e-mail nieuwsbrief om hun culturele boodschap te verspreiden. Jammer genoeg is dit te vaak een digitale versie van de papieren nieuwsbrief, waar men te weinig doordacht het fantastische medium e-mail blijft gebruiken.
Aangezien cultuur iedereen nauw aan het hart moet liggen, een kort overzicht van do’s en don’ts voor de culturele sector bij het verspreiden van nieuwsbrieven via e-mail.
Om een lijst samen te stellen van e-mail adressen genieten cultuurhuizen een bevoorrechte positie in de e-privacy wetgeving. Op een vraag van het Vlaams Centrum voor Amateurkunsten over de opt-in regelgeving, antwoordde de F.O.D. Economie “dat de culturele diensten die geleverd worden door de culturele instellingen die als dusdanig gesubsidieerd worden in het kader van de Vlaamse cultuurdecreten niet vallen onder het toepassingsgebied van de opt-in verplichting. Zij kunnen m.a.w. dus e-mails verzenden zonder de voorafgaande, specifieke toestemming van de geadresseerde.”
In eerste instantie lijkt dit een meevaller. Niets is minder waar. In emailmarketing gaat het namelijk niet alleen maar over hoeveel adressen er in je lijst zitten. Het gaat over je boodschap zo goed mogelijk verpakken, rekening houdend met deliverability en renderability. Het uiteindelijke is dat je boodschap bij zoveel mogelijk mensen op korte maar ook op lange termijn blijft hangen. Het gaat over relaties opbouwen. Over praten in plaats van roepen. (Zeker dat laatste leren we uit het succes van sociale media marketing).
Het is dus af te raden om als cultuurhuis zo maar het adressen bestand van je ticketkopers te mailen. Deze mensen hebben niet expliciet gevraagd om je nieuwsbrief. De kans is dus reëel dat ze op de spam button klikken, waardoor je in blacklists terecht komt. Kies in de plaats voor een opt-in beleid. Vraag mensen om hun toestemming op zoveel mogelijk momenten. Aan de ticketing kassa, bij aankopen online met een expliciete opt-in,…
Hou tevens je lijst op punt door bijvoorbeeld jaarlijks te vragen om zich expliciet opnieuw in te schrijven. Je kan tegelijkertijd gebruik maken van de gelegenheid om je lijst te segmenteren op basis van de voorkeur van je lezers. Differentieer bijvoorbeeld tussen maandelijkse nieuwsbrieven, e-mail alerts, per genre, per prijsklasse, last-minute aanbiedingen,…
E-mail nieuwsbrieven zijn nog te vaak een opsomming van feiten en data. Men wil te veel onderwerpen te uitgebreid behandelen. Opteer in de plaats daarvan voor korte catchy titels, een evenwichtig gebruik van afbeeldingen en prikkelende teasers. Probeer daarnaast ook per nieuwsbrief slechts enkele onderwerpen te belichten. Confronteer de lezer niet met een uiteenlopende waaier aan keuzes. Maak een selectie voor je lezer. Stel jezelf de vraag “wat wil ik bereiken met deze e-mail?”. Leg duidelijke prioriteiten.
Vergeet niet om vanuit het oogpunt van de lezer te denken. De afkorting WIIFM (What is in it for me?) hang je best op een post-it naast je scherm.
De kwaliteit van je content is daarnaast ook een belangrijke overweging. Verwijs naar video of foto’s op je website, of eender welke content waarvan je weet dat hij geapprecieerd wordt door je publiek. Focus op het pushen van content. Geef je lezer een duidelijke actie om te ondernemen. Hiervoor kunnen duidelijke Call-to-action knoppen een goede oplossing zijn.
En wat dan met al die belangrijke content die moet geschrapt worden? Verwerk deze op de landingspagina’s waarnaar gelinkt wordt, en plaats die in aantrekkelijke banners of suggestieve “lees ook” links in de buurt van je content.
Vergeet ten slotte ook niet om onder zoveel mogelijke elementen relevante links te plaatsen. Maak titels, ondertitels, woorden en afbeeldingen aanklikbaar en laat ze naar relevante pagina’s op je website verwijzen. Maak niet de fout om elke link gewoon naar je homepagina te laten verwijzen. Zorg ervoor dat de gelinkte pagina overeenkomt met het verwachtingspatroon van de tekst of afbeelding.
Eenzelfde logica kan je doortrekken in het onderwerp van je e-mail. Gebruik korte uitnodigende formuleringen. Maak zoveel mogelijk gebruik van “action driven subject lines”. Je onderwerp kan een vraag zijn of kan een actie bevatten. Voorbeelden zijn “schrijf in”, “bekijk”, “koop tickets voor”, “win”,…
Gebruik nooit een anoniem of onbestaand verzend adres zoals no-reply@domeinnaam.com. Als mensen willen reply-en op je mail, mag je dit zeker niet in de weg staan. Voorzie ook steeds een contact link in je mail, naast de klassieke webversie en uitschrijf links.
Probeer in de mate van het mogelijke verschillende versies van je nieuwsbrief te testen. Dit kan op een eenvoudige manier door A-B testing van telkens kleine elementen in je e-mail nieuwsbrief. Aanrader is hier om je links uit de nieuwsbrief te koppelen aan je analytics pakket. Op deze manier kan je meteen meten welke versie het meeste doorklik naar je website genereert. Lees ook dit artikel over Google Analytics en e-mail conversie.
Een volledig witte flyer met braille erop. Op die manier werd ik deze ochtend op een leuke manier herinnerd aan het feit dat het Week van de Brailleliga is. Ik kreeg de flyer dan ook nog eens toegestopt door een promoboy met zwarte zonnebril op.
Als titel vanachter op het kaartje “Welkom in onze wereld”.
Luttele momenten voordien werd ik ook op de achterzijde van Metro geconfronteerd met een advertentie in Braille:
Leuke campagne, en het idee werd ook op de campagne site doorgetrokken (waar je ook de vertaling van bovenstaande advertentie vindt).
Neem dus zeker eens een “kijkje” op Week van de Brailleliga
360° is (of beter gezegd was) een van die modewoorden. In reclame wordt het gebruikt voor een aanpak die alle media wil integreren in een solide marketingplan. Als je er even op googelt, word je rond de oren geslagen door agencies die een “geïntegreerde innovatieve aanpak” propageren, een soort holistische benadering.
Op zich heb ik het hier soms moeilijk mee. Ik snap niet hoe je NIET kan nadenken over merken vanuit dat holistische standpunt. Het is een soort open deur. Je kan beargumenteren dat specialisatie een must is, en er dus een keuze moet gemaakt worden om te profileren op bvb. PR, DM of interactive oplossingen. Maar dit hoeft toch niet te betekenen dat je de andere uit het oog verliest?
In de muziekindustrie wordt 360 ook wel eens gebruikt om te duiden op een constructie rond een artiest die zowel platenfirma, management als bookings voor zich neemt. Een logisch gevolg van de daling uit inkomsten van cd-verkoop, waardoor de grote firma’s zich richten op een deel van de live-inkomsten koek. In 2007 was Madonna de eerste die een 360 overeenkomst aanging met Live Nation.
Is dit 360° model gedateerd? Gisteren las ik het verhelderende artikel Goodbye 360 degrees. Hello 365 days op PSFK.
Ze citeren Colleen DeCourcy, Chief Digital Officer voor TBWA\Worldwide die marketeers uitdaagt:
“…to “advertise at the speed of culture”— making the case for designing constant communications at the intersections of product, culture, news and events. It’s a fleet of micro-initiatives as ongoing communication programs with your audience in response to culture 365 days a year. It’s about being opportunistic and leveraging key moments with brand relevance. It’s about owning the current conversation to generate faster and more frequent communication points. It’s a new form of CRM using a mix of planned, anticipative and reactive micro initiatives.”
Binnen een 365 CRM benadering onderscheidt ze drie soorten initiatieven:
Het zijn vooral deze reactieve initiatieven die steeds belangrijker worden. Ze spelen snel en accuraat in op gebeurtenissen.
PSFK haalt het voorbeeld aan van Pedigree, die daags na zijn verkiezing een open brief publiceerde aan president Obama om hem te herinneren aan de belofte om een hond te adopteren.
Dichter bij huis zijn de recente Kimberlizer van Famous en de Eternal Moonwalk van Mortier voor StuBru mooie voorbeelden.
Reactiviteit moet echter verder gaan dan online top-topicals. Het draait vooral om de constante nood om als merk te communiceren met het publiek, te interageren en in discussie te gaan.
Niet enkel op “klassieke” sociale media zoals Twitter en Facebook, maar evengoed op discussiefora, in reacties op brieven, en (for old time’s sake) langs de telefoon.
“To advertise at the speed of culture” vat het zeer goed samen. Het internet wordt steeds meer real time. Facebook maakt de status updates openbaar (met dank aan Twitter). Google Wave gaat zelfs nog een stap verder.
Marketing kan dus niet anders dan mee evolueren en voor een stuk real time worden, 24 uur per dag, 365 dagen op een jaar.
Lees ook:
Om met de woorden van Aral Balkan in huis te vallen: het allerbelangrijkste in communicatie is het veroorzaken van “delight”. Vrij vertaald: blijdschap, verwondering,… het verlangen om aan iedereen te vertellen hoe mooi/straf/ontroerend iets is.
Onder deze noemer overloop ik samen met u graag wat mij de laatste weken online zoal blij gemaakt heeft. (met dank aan mijn delicious account)
Ik hoor u al komen “ja maar, dat is allemaal oud nieuws!” Inderdaad. Deze post heeft dan ook meer iets van een archieffunctie voor mezelf.
Het sociale media venndiagram t-shirt
Eenvoudig maar briljant. Een website volledig opbouwen vanuit YouTube films.
How to be creative Manifesto- Hugh MacLeod
Zeer leuke downloadbare .pdf over creativiteit. Must-read!
How twitter will change the way we live – Time.com
Steven Johnson van Time.com die op een zeer juiste manier de impact van twitter weet te duiden.
Online applicatie die op een wip een whitepaper maakt van blogposts. Snelle en goede interface.
Onderstaande screenshot van een snel probeersel van mijnentwege.
The Prototype Experience – integratie Facebook connect met game trailer
Hiervan viel mijn mond werkelijk zeer ver open. Een perfect voorbeeld van delight.
Nog een van mijn favorieten: CSS tricks waardoor je met het resizen van je browser zowaar een bewegend paard op je scherm krijgt. Right on!
>> Nog meer en betere voorbeelden van CSS Parallax illusions op Kremalicious
100 voorbeelden van papierkunst op Webdesigner Depot
Lange maar inspirerende lijst. Denk hier eens aan alvorens je “dat kan niet” zegt.
Google maakt met Wave maar weer eens de hoge verwachtingen waar. Toevallig net op het moment dat MS met Bing afkomt. Pijnlijk.
Waar kunt en communicatie samenkomen. Concept: leg ergens een enveloppe neer met een vooringevuld adres en postzegel. Laat mensen er iets insteken. Wat opgestuurd wordt, komt op de blog.
De locatie was voor de tweede keer These Days, de hashtag werd vastgelegd op #wawbe, en er kwamen veel mensen niet opdagen (wat waarschijnlijk iets te maken had met het ongeval op de E19). Ondergetekende was met zijn trouwe Brompton onderweg en was dus netjes op tijd.
Na korte inleiding door gastheer Siegert Dierickx van These Days, stak webhead Bart De Waele (Netlash/Talking Heads/Tagger.fm/…) van wal.
Het geheel vormde een goed samenhangend geheel, wat – zoals @minorissues achteraf zeer juist verwoordde – de juiste manier is voor mensen die niet dag in dag uit met sociale media bezig zijn.
Je voelde heel duidelijk de inslag van boeken zoals What Would Google Do (Jeff Jarvis) en Groundswell (Forrester).
Volgens Bart ligt de toekomst voor online marketing in Self organising marketing campaigns. Hij haalde concreet het voorbeeld aan van Foxinabox. Pieter Baert gaf dit initiatief wat promo door enkele van deze “maak zelf uw sterrenmaaltijd uit de doos”-pakketen te verspreiden onder twitterati.
Wat gebeurde er: in plaats van pakketen te verspreiden, nodigden enkele Girl Geeks zichzelf uit zodat hij zou koken.
Point: als marketeer moet je ervan uitgaan dat een campagne helemaal anders moet kunnen uitdraaien dan hoe jij ze bedoeld hebt. Dit stukje creativiteit van je publiek mag zeker niet verhinderd worden. Listen, Facilitate and Converse dus met andere woorden.
Als afsluiter gaf hij nog “het café” als metafoor voor sociale media. Als bedrijf moet je niet binnenstappen en beginnen roepen tegen een groepje mensen dat aan tafel zit (de kluster). Je moet eerst luisteren, en vervolgens inpikken op basis van wat gezegd wordt.
Radian6 is een platform om sociale media te monitoren. Onder het motto “Listening, measuring, engaging” (cfr. Bart De Waele) wil het een tool zijn voor analyse en optimalisatie van sociale media.
Siegert Dierickx gaf een zeer overtuigende live demo van het platform aan de hand van de These Days WOM campagne Friends of Glass.
Waar gaat het nu over? (De meest eenvoudige manier om dit te ontdekken is een demo aanvragen.)
Radian6 is een soort crawler die alles wat over bepaalde termen gepubliceerd wordt op sociale media gaat doorzoeken. Dit kunnen zowel blogs, videoblogs, forums, twitterstreams,… zijn. Aan de hand van boolean combinaties kan je gaandeweg een range van keywords verder verfijnen en optimaliseren. De interface is zeer intuïtief en mooi qua design.
Eerst en vooral geeft de tool dus een kwantitatief inzicht in je keywords. Deze kan je zeer uitgebreid monitoren en in verschillende vormen in een dashboard brengen (trends, piecharts, tag clouds,…)
Wat Radian6 vooral uniek maakt, is de “River of News”. Deze feed over je drilldown geeft een constante update van wat waar door wie geschreven wordt. Vervolgens kan deze informatie manueel taggen, categoriseren en opvolgen. Je kan hier ook het “sentiment” van de content bepalen. Op deze manier kan je dus de kwantitatieve data op een kwalitatieve manier verrijken en analyseren.
Dit heeft de belangrijke implicatie dat het gebruik van een dergelijke tool dagelijkse opvolging vereist. Zoals altijd zijn goede tools pas goed als ze door de juiste mensen beheerd worden.
Lees ook:
Met dank aan Michael Notté voor de foto.
bart vermijlen 